گروه فیزیک دانشجویان دانشگاه فرهنگیان

قورباغه ی ریز از دهانش برای شنیدن استفاده میکند!

دانشمندان کشف کردند که چگونه یکی از کوچکترین غورباقه های دنیا قادر به شنیدن اصوات از طریق دهان می باشد.

ابتدا تصور میشد غورباقه ی ریز گاردینر (گوش ندارد) کر است.

تحقیقی که در آکادمی علوم طبیعی صورت گرفت نشان داد که این غورباقه از طریق حفره ی دهان سیگنال های صدا را به مغزش می رساند!این کشف توانست نشان دهد که چگونه غورباقه ای که گوش ندارد قادر به تولید صداهای بلند و زیر غور غور کردن است.

در گذشته پژوهشگران تصور می کردند که این جانور راهی برای تقویت کردن و انتقال امواج صدا از محیط زیست ، از طریق گوش داخلی و سلول های عصبی به مغز را ندارد اما تحقیقات جدید فرضیات آن ها را رد کرد.

دانشمندان صدای غورباقه را ضبط کردند و آن را برای غورباقه های وحشی پخش کردند تا رفتار آن ها را ببینند.دکتر جاستین گرلاچ(justin Gerlach) یکی از اعضای تیم توضیح داد که صدای غورباقه یکی از صداهای مشخص و تمیز در جنگل است.صدای غور غور کردن بلند و زیر است.

آزمایشات نشان داد که غورباقه ها قادر به شنیدن صدای از پیش ضبط شده ی غورباقه هستند. دکتر گرلاچ میگوید : غورباقه ها هنگامی که صدا پخش می شود به آن پاسخ می دهند حتی اگر مکان منبع صدا را تغییر دهید آن ها روی خود را به سمت صدا می چرخانند و اغلب موارد به صدا پاسخ می دهند.

گام بعدی این است که چگونه غورباقه ها چگونه صدا را میشنوند و کدام قسمت از بدن او نقش گوش میانی برای انتقال سیگنال های صوتی به مغز را بازی میکند؟

تیم تحقیقاتی دریافت که قورباغه هنگام دریافت فرکانس ها و اصوات حفره ی دهان خود را مانند بدنه ی یک گیتار به تشدید در می آورند!

غورباقه ی گاردینر دارای لایه های نازکتر و کمتری بین دهان و گوش داخلی اش می باشد و این باعث می شود امواج بصورت موثرتری به لابیرنت  داخل سر غورباقه ها و از آنجا به مغز و سلول های عصبی برسد.

دکتر بوستل (Boistel) میگوید این ترکیب دهان و ساختار استخوانی غورباقه ی گاردینر به او اجازه می دهد تا صداهارا بدون استفاده از گوش میانی دریافت کند.او افزود امیدوار است که با کشف این مکانیسم شنوایی بتوان در جهت بهبود انواع معینی از ناشنوایی های انسان بهره جست.